استفتائات از محضر آیت الله العظمی بهجت

استفتائات از محضر آیت الله العظمی بهجت

س : اگر انسان نماز صبح را در جایى خواند و با هواپیما به محلّى مسافرت کرد که هنوز در آن جا فجر طلوع نکرده؛ آیا پس از طلوع فجر باید نمازش را اعاده کند؟
ج : احتیاطا خوانده شود.

س : سال‏ها بود اذان صبح، طبق کتاب «أحسن التّقویم» مرحوم آیة‏اللّه‏ ادیب ـ رحمة‏اللّه‏علیه ـ پخش مى‏شد و ما طبق آن عمل مى‏کردیم و بعدا اعلام کردند که طبق نظر افراد خبره، اذان صبح حدود ده دقیقه زودتر از موقع پخش مى‏شده است و ساعات جدیدى تعیین کردند و البتّه اینجانب همیشه پس از اذان قدرى احتیاط مى‏کردم ولى دقیقا نمى‏دانم نمازم داخل وقت بوده یا قبل از آن، تکلیفم چیست؟
ج: نمازهایى که یقین دارید تمام آن قبل از وقت خوانده شده قضا دارد، در غیر این صورت قضا ندارد.

س: این که گفته مى‏شود: «باید براى نماز، یقین به دخول وقت داشت» مراد یقین شخصى است یا عرفى؟
ج : منظور یقین شخصى، اعمّ از اطمینان است ولى به وسوسه اعتنا نشود.

س : وقت اذان که توسّط رسانه‏ها اعلام مى‏شود؛ آیا حجّت شرعى براى نماز و افطار و... مى‏باشد؟
ج : میزان احراز دخول وقت است.

س : مسأله طلوع فجر در لیالى مقمره‏اى که آقایان اختلاف نظر دارند، نظر حضرتعالى چیست؟
ج : در نزد اینجانب با شب‏هاى دیگر تفاوتى ندارد و میزان احراز طلوع فجر است.


س : اگر کسى بترسد که در صورت بیدار ماندن تا آخر شب، براى نماز صبح بیدار نشود؛ آیا جایز است بیدار بماند؟ و اگر بیدار ماندن براى انجام کار واجب باشد؛ چه حکمى دارد؟ [منظور از واجب، واجب عرفى است].
ج : بیدار ماندن جایز است، ولى باید طورى باشد که با اهمیّت شأن نماز منافات نداشته باشد و موجب از دست رفتن وقت نماز نشود.

س : اگر موفّق به شرکت درنماز جمعه نشویم؛ وقت نماز ظهر چه موقع است؟
ج : در وقت نماز جمعه، خواندن نماز ظهر اشکال ندارد.

س : در بعضى از سفرهاى خارجى که با هواپیما است اشخاص، 24 ساعت طى مسافت مى‏کنند و همه‏ى این زمان روز است و شبى را درک نمى‏کنند. بلکه گاهى از اوّل صبح شروع مى‏کنند و بعد از 24 ساعت وقتى به مقصد مى‏رسند، در مقصد، ظهر شرعى نشده؛ اوقات نماز آن‏ها در این 24 ساعت چگونه باید باشد؟
ج : در هر زمان که یکى از اوقات فعلیّت پیدا کرد، وظیفه خود را در همان زمان انجام مى‏دهد و در جایى که اوقات نماز هر چند به مقایسه به نزدیک‏ترین مکان‏ها معلوم نیست، باید جایى که مبدأ و آغاز سیر او بوده براى وقت صبح و ظهر و مغرب حساب کند، بنابر احتیاط وجوبى، گرچه محتمل است عدم تکلیف.

س : بیدار کردن اشخاص مانند اولاد و میهمان براى نماز واجب چگونه است؟
ج : سیره بر بیدار کردن است؛ مگر در صورتى که براى فردى که خوابیده ضرر داشته باشد.

س: در صورتى که مریضى متوجه اوقات نماز و اداى آن نباشد؛ آیا بر اطرافیانش واجب است به او یادآورى نمایند؟
ج : در فرض سؤال اگر آگاه کردن او به وقت، مُضرّ به حالش نباشد، جایز است خصوصا با اجازه‏ى او از اوّل.

س: آیا خواندن نمازهاى یومیّه در پنج وقت رجحان دارد؟
ج : پس از به جا آوردن نافله، افضل تعجیل است.

س: آیا مى‏شود نافله‏ى مغرب یا نماز غفیله را بعد از نماز عشا و قبل از ذهاب حمره، به نیّت ادا خواند؟

ج : به جهت رعایت احتمال بودن وقت بین دو عمل (نماز مغرب و نماز عشا)، بدون نیّت ادا یا قضا بخواند

................