خطر فرصت‏طلبان و منافقان

امروز مردم متوجه به اسلامند، آنها هم به اسلام روی آورده‏اند. مردم انقلابی شده‏اند. یک دسته دیگر جوانهایشان را دادند، یک دسته دیگر اموالشان از بین رفته، یک قشر دیگر فریاد زدند، و اینها توی خانه‏ها نشسته بودند. اگر کمک نمی‏کردند، لااقل کاری نداشتند. تماشا می‏کردند ببینند کی جلو می‏افتد. در خارج نشسته بودند؛ در خارج ایران. در داخل ایران نشسته بودند و نظر دوخته بودند که ببینند کدام طایفه‏ای که با هم دارند جنگ می‏کنند غلبه می‏کنند. هر کدام غلبه کردند بروند زیر علم آنها. حالا مسلمانها غلبه کردند، آمده‏اند زیر بیرق مسلمان‏ها. لکن شیطنتشان را دست برنمی‏دارند. زیر[پرده توطئه می‏کنند]در ظاهر فریاد می‏کنند و اسلام را ترویج می‏کنند و رژیم سابق را «طاغوت» می‏گویند و رژیم فعلی را «جمهوری اسلامی» می‏گویند. لکن در زیر پرده مخالفت می‏کنند با اسلام. مخالفت می‏کنند با جمهوری اسلامی. اگر امروز کارتر پیش بیاید، اینها سینه‏زن برای کارترند، حالا هم در زیر دارند سینه می‏زنند برایش. الآن هم روابط با امریکا، هم مستقیم هست هم مع‏الواسطه. هر کس پیش بیاید آن طوری است. منافقین این طورند. اصلاً این صفت منافقین است. در زمان رسول‏اللّه‏ هم آن گرفتاریی که اسلام برای منافقین داشت و از دست منافقین داشت، از دست کفار نداشت. کفار ایستاده بودند در مقابل هم و جنگ هم می‏کردند و تو سر هم می‏زدند و پیش می‏بردند و یا عقب می‏نشستند. لکن با منافقین چه بکنند؟ منافقی که آمده و می‏گوید من برای اسلام هستم و اسلام آوردم؟ و مثل اسلام ابوسفیان و دارودسته او، با او چه بکنند؟ این که دارد می‏گوید من مسلمانم، با مسلمان که نمی‏شود کاری کرد، این که ظاهرش آمده و اسلام و نماز هم می‏خواند و جماعت هم می‏خواند و پای منبر رسول‏اللّه‏ هم می‏نشیند و اشک هم می‏ریزد، با این که نمی‏شود کاری کرد.  

روایتی از دیدار مردم دزفول با امام خمینی(س)/دیدار با قله نور پیر جماران

در ایستگاه راه‌آهن پس از ساعتی توقف، بلندگو سوار شدن و حرکت قطار را اعلام و با سوت آخرین حرکت به طرف تهران آغاز شد. بعد از چند ساعت نماز مغرب و عشا در ایستگاه تله زنگ اقامه شد و سپس سوار شدن به قطار، صرف شام و پس از آن از هر شهیدی، سخنی.

در کوپه ما چند تن از برادران شهدا حضور داشتند و هر کدامشان از خصوصیات شهید و نحوه شهادت آنان سخن می‌گفتند. و در دیگر کوپه‌ها نیز بر اساس شنیده‌ها این حالت بوده است.

استراحتی کوتاه و صدای خوش حی علی‌الصلوه و سپس اقامه نماز صبح در ایستگاه راه‌آهن قم و از دور سلامی بر حضرت معصومه(س) و خدا حافظی و التماس دعا از آن حضرت. 

امام هنگام نماز جماعت در نوفل لوشاتو در حالت تشهد به صورت نیم رخ

آداب نماز

آداب نماز                                                                                                                صفحه ر

‎

‏     ‏‏فرزندم، کوشش کن که در صراط مستقیم، که صراط الله است، ولو‏‎ ‎‏لنگان لنگان حرکت کنى و حرکات و سکنات قلبى و قالبى را رنگ معنویت و‏‎ ‎‏الوهیت دهى و خدمت به خلق را براى آنکه خلق خدا هستند بنمایى. انبیاء‏‎ ‎‏عظام و اولیاء خاص خدا در عین حال که مشابه دیگران اشتغال به کارها‏‎ ‎‏داشته اند، هیچگاه در دنیا وارد نبوده اند؛ چون اشتغالشان بالحق و للحق‏‎ ‎‏بوده؛ در عین حال از رسول ختمى صلّى الله علیه و آله و سلّم روایت شده که‏‎ ‎‏فرموده است: ‏‏لَیُغٰانُ عَلىٰ قَلبى وَ اِنّى لاََسْتَغفِرُ الله فى کُلِّ یَومٍ سَبْعینَ مَرَّة‏‎[2]‎‏ ـ شاید‏‎ ‎‏رؤیت حق در کثرت را کدورتْ حساب مى فرمود.‏

‏‏     پسرم، خود را مهیا کن که پس از من بر تو جفاها رود و نگرانیها که از‏‎ ‎‏من دارند به حساب تو گذارند. اگر حساب خود را با خداى خود صاف کنى و‏‎ ‎‏پناه به ذکر الله برى، هراسى از خلق به خود راه مده که حساب خلق زودگذر‏‎ ‎‏است و آنچه ازلى است حساب در پیشگاه حق است.‏ 

نماز جمعه یکی از مهمترین نهادهای تاریخ انقلاب اسلامی

بصورت مفید و مختصر درباره اهمیت دینی و جایگاه اجتماعی نماز جمعه صحبت کنید. چرا در اسلام اینقدر به نماز جمعه اهمیت داده می شود؟

نماز جمعه پایگاهی است برای وحدت و اطلاع رسانی درست و صحیح و منصفانه. شرط انصاف هم نگاه عادلانه است. بنابراین اگر این اصول در نماز جمعه رعایت نشود این همه وقت و سرمایه که برای برپایی ان هزینه می شود بی نتیجه خواهد و بود نتیجه عکس خواهد داشت.

تاریخچه مختصری از برگزاری نمازجمعه در دوران معاصر بفرمایید. پیش از انقلاب اسلامی در ایران نماز جمعه به چه نحوی برگزار می شد؟

نماز جمعه قبل از انقلاب توسط برخی از روحانیون در نقاط مختلف برگزار می شد. در تهران هم آیت الله طالقانی و حجت السلام طباطبایی نماز جمعه را برپا می داشتند که بارها هم دستگیر شدند. در شهرهایی مثل اصفهان و تبریز هم نماز جمعه برگزار می شد.

از نظر سیاسی نماز جمعه در نظام جمهوری اسلامی چه جایگاهی دارد؟

در نماز جمعه باید منافع جمعی در نظر گرفته شود. از آنجا که این مراسم فراملی است و ابعاد آن منظر جهانی می گیرد و حسیاست های زیادی بر آنچه از تریبون نماز جمعه منعکس می شود وجود دارد نباید در آن فرافکنی صورت گیرد و یا از جناح و گروه خاصی حمایت شود که صرفا دیدگاهی خاص را یدک می کشد. 

کتاب نماز (نماز جماعت)

‏‏نماز جماعت‏

‏‏نماز جماعت از مستحبات مؤکّد در تمام نمازهاى واجب، مخصوصاً در نمازهاى‏‎ ‎‏یومیه است و در نماز صبح و مغرب و عشا تأکید بیشترى شده است. و نماز جماعت‏‎ ‎‏داراى ثواب عظیمى است، ولى اصالتاً واجب نیست نه به وجوب شرعى (که واجب‏‎ ‎‏مستقل باشد) و نه وجوب شرطى (که به عنوان شرط چیز دیگرى واجب شود)، مگر در‏‎ ‎‏نماز جمعه با وجود شرایطى که در محل آن ذکر شده است. و در هیچ یک از نافله هاى‏‎ ‎‏اصلى ـ جز نماز استسقاء ـ مشروع نیست، اگرچه که این نافله ها به واسطۀ نذر و مانند آن‏‎ ‎‏واجب شود و قبلاً گذشت که احتیاط آن است که نماز دو عید (فطر و قربان) فرادا خوانده‏‎ ‎‏شود و جماعت در آن ها رجاءً بدون اشکال است.‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏در صحیح بودن جماعت لازم نیست نوع و کیفیت نماز امام و مأموم یکى‏‎ ‎‏باشد. بنا بر این، کسى که مى خواهد یکى از نمازهاى یومیه را بخواند، مى تواند به کسى که‏‎ ‎‏یکى از نمازهاى یومیه را مى خواند اقتدا کند، اگرچه یکى تمام مى خواند و دیگرى‏‎ ‎‏شکسته، یا نماز یکى ادا است و نماز دیگرى قضا. و همچنین کسى که مى خواهد نماز‏‎ ‎‏آیات بخواند، مى تواند به کسى که او هم نماز آیات مى خواند اقتدا کند، اگرچه چیزى که‏‎ ‎‏براى آن نماز مى خوانند مختلف باشد (و مثلاً یکى براى زلزله و دیگرى براى کسوف نماز‏‎ ‎‏مى خواند). ولى کسى که مى خواهد نماز یومیه بخواند، نمى تواند به کسى که نماز عید و‏‎ ‎‏آیات و نماز میّت، بلکه نماز احتیاط و طواف مى خواند یا بالعکس اقتدا کند همچنین در‏‎ ‎‏خواندن یکى از پنج نمازى که گفته شد، نمى توان به کسى که یکى دیگر از آن پنج نماز را‏‎ ‎‏مى خواند اقتدا کرد، بلکه مشروع بودن خواندن نماز طواف و نماز احتیاط به جماعت‏‎ ‎‏محل اشکال است.‏ 

کتاب نماز (بعضی از نماز های مستحبی)

‏‏بعضى از نمازهاى مستحبى‏‏ ‏

‏‏از آن جمله است: ‏‏نماز جعفر بن ابى طالب ‏‏علیه السلام‏‏ و این نماز از مستحبات مؤکّد است و از‏‎ ‎‏نمازهاى مشهور بین عامّه و خاصّه است، و از چیزهایى است که پیغمبر ‏‏صلى الله علیه و آله وسلم‏‏ به پسر‏‎ ‎‏عمویش هنگام بازگشت از سفرش به خاطر محبّت و گرامى داشتن او به وى عطا کرد که از‏‎ ‎‏امام صادق ‏‏علیه السلام‏‏ است که: «در روز فتح خیبر هنگامى که جعفر از حبشه آمد، پیغمبر ‏‏صلى الله علیه و آله وسلم‏‏ به‏‎ ‎‏او فرمود: «آیا جایزه اى به تو ندهم؟ آیا بخششى به تو نداشته باشم؟ آیا به تو هدیه اى‏‎ ‎‏نکنم؟» پس جعفر گفت: «چرا یا رسول الله » ـ حضرت صادق ‏‏علیه السلام‏‏مى فرماید: مردم گمان‏‎ ‎‏کردند که پیغمبر به او طلا یا نقره مى دهد، لذا گردن ها را کشیدند تا ببینند چه مى دهد ـ پس‏‎ ‎

‏
‏

‏‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س) (ج.۱)ترجمه تحریر الوسیلهصفحه 274

‎

‏پیغمبر به او فرمود: «چیزى به تو عطا مى کنم که اگر آن را هر روز انجام دهى، برایت از دنیا‏‎ ‎‏و آنچه در آن است، بهتر خواهد بود و اگر هر دو روز یک مرتبه انجام دهى، خداوند گناه‏‎ ‎‏بین آن دو روزت را مورد مغفرت قرار مى دهد و اگر در هر جمعه یا هر ماه یا هر سالى‏‎ ‎‏انجام دهى خداوند گناه بین آن ها را مى بخشد».‏

‏‏و با فضیلت ترین وقت خواندن نماز جعفر (طیّار)، روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب‏‎ ‎‏است و مى توان آن را از نافله هاى شب یا روز، حساب کرد که ـ چنان که در روایت آمده ـ‏‎ ‎‏هم براى او از نوافلش حساب شود و هم نماز جعفر، پس با نماز جعفر نافلۀ نماز مغرب را‏‎ ‎‏مثلاً نیّت مى کند. و این نماز چهار رکعت است که دو سلام دارد، در هر رکعتى حمد و‏‎ ‎‏سوره مى خواند، سپس پانزده مرتبه مى گوید: ‏‏«سُبْحانَ الله ِ وَالْحَمْدُ لله ِِ وَلا اِلـهَ اِلاَّ الله ُ وَالله ُ اَکْبَر»‏‏ و‏‎ ‎‏همین تسبیح را ده مرتبه در رکوع و همچنین ده مرتبه بعد از سر برداشتن از رکوع، و‏‎ ‎‏همچنین در سجدۀ اول و بعد از سر برداشتن از آن، و در سجدۀ دوم و بعد از سر بلند‏‎ ‎‏نمودن از آن ده مرتبه مى گوید. پس در هر رکعتى هفتاد و پنج مرتبه و همۀ آن ها (در تمام‏‎ ‎‏چهار رکعت)، سیصد تسبیح مى شود. و ظاهر این است که گفتن تسبیحات از ذکر رکوع و‏‎ ‎‏سجده، کفایت مى کند، ولى احتیاط (مستحب) آن است که اکتفا به آن ها نشود. و در این‏‎ ‎‏نماز سورۀ مخصوصى تعیّن ندارد، لکن افضل آن است که در رکعت اول، سورۀ «إِذَا‏‎ ‎‏زُلْزِلَتْ» و در رکعت دوم، سورۀ «وَ الْعَادِیَاتِ» و در رکعت سوم، «إذَا جَاءَ نَصْرُ الله ِ» و در‏‎ ‎‏رکعت چهارم، سورۀ «قُلْ هُوَ الله ُ اَحَد» بخواند.