استفتائات از محضر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

استفتائات از محضر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

س: بتازگی شنیده ام که نمی توان از خاک کاظمین برای مهر نماز استفاده کرد! آیا چنین مطلبی صحت دارد؟

ج : خیر، چنین مطلبی صحیح نیست ولی فضیلت تربت کربلا را ندارد.

س: در مواقعی که مُهر وجود ندارد و سجده بر سنگ و چوب مشکلی نیست، آیا در خصوص الیاف پنبه نیز مشکلی هست یا خیر؟

ج : در موارد عادی هم سجده بر سنگ و چوب اشکال ندارد و سجده بر الیاف پنبه جایز نیست.

س: برادران جانبازى که از گردن به پائین قطع نخاع هستند و قدرت انجام وضو و تیمّم و گرفتن نایب را ندارند، تکلیفشان براى نماز چیست؟

ج : اگر توانایى بر وضو و تیمّم و گرفتن نائب ندارند، با همان حال نماز بخوانند کافى است و در پیشگاه خداوند مقبول است.

س: کسى که به علّت جراحات جنگى بول و غائط او بى اختیار خارج مى شود، با توجّه به این که هیچ گونه احساسى ندارد تا بفهمد چه موقع از او خارج مى شود، آیا مى تواند با یک وضو، دو نماز بخواند؟

ج : در صورتى که بول و مدفوع مرتّباً از او خارج مى شود، براى هر نماز یک وضو بگیرد و اگر احتمال مى دهد که بعد از گرفتن وضو براى نماز اوّل چیزى از او خارج نشده، مى تواند نماز دوم را با آن بخواند.

س : من بعد از تصادفی که کرده ام کتفم شکسته است و یکی از دستانم را نمیتوانم تکان دهم . و یکی دو روز است که میتوانم خم شوم و نماز ایستاده بخوانم ولی در هنگام سجده نمیتوانم دست چپم را بر زمین بگذارم در صورتی که اگر نماز نشسته بخوانم و مهر را بر روی یک صندلی بگذارم می توانم هر دو دستم را بر زمین بگذارم . حال سوال من این است که کدام صورت از نماز خواندن بهتر است . نشسته یا ایستاده؟

ج : نماز را ایستاده انجام دهید بصورتی که نوشته اید.

س: برادران مجروح و یا معلولى که نمى توانند در هیچ صورت رو به قبله نماز بخوانند آیا جهت هاى غیر قبله براى آنان یکسان است؟

ج : فرقى با هم ندارد.

س: بعضى از مجروحین، زخمهاى بدنشان به گونه اى است که در مدّت شبانه روز خون مى آید این افراد براى نماز چه باید بکنند؟

ج : باید در صورت امکان زخم را ببندند تا به جاى دیگر سرایت نکند و با همان حال نماز بخوانند.

س: اشخاصى که عمل جرّاحى روده بزرگ انجام داده اند و محلّ خروج مدفوع را بسته و مدفوع توسط کیسه اى جمع آورى مى گردد در موقع نماز تکلیفشان چیست؟

ج : اگر کیسه به صورت محمول است اشکالى ندارد و اگر بدن آلوده شود چنانچه عسر و حرجى نباشد آن را بشویند و اگر عسر و حرجى هست به همان حالت نماز بخوانند.

س: برادران معلولى که از پاى مصنوعى استفاده مى کنند و به وسیله آن نماز را ایستاده مى خوانند، گاهى به علّت خستگى پا و یا احتمال زخم شدن آن، پاى مصنوعى را درآورده و نشسته نماز مى خوانند; آیا بر این افراد واجب است که همواره به کمک پاى مصنوعى نماز را ایستاده بخوانند یا مى توانند در این گونه موارد نماز را نشسته بخوانند؟

ج : اگرعسر و حرج نداشته باشد ایستاده نماز بخوانند ولو با تکیه بر عصا و مانند آن باشد و اگر موجب عسر و حرج و ناراحتى است نشسته نماز بخوانند.

س: آیا فردى که از گردن قطع نخاع است، و خود قادر بر انجام وضو نیست، ولى مى تواند نایب بگیرد، جایز است بدون وضو نماز بخواند؟

ج : در صورتى که خودش قادر به وضو نیست، و گرفتن نایب براى او عسر و حرج ندارد، باید نایب بگیرد. در غیر این صورت، بدون وضو نماز مى خواند.

س: آیا افراد قطع نخاع که قادر بر کنترل و حفظ وضوى خود نیستند، و متوجّه باطل شدن وضو نمى شوند، براى هر نماز باید وضوى جداگانه اى بگیرند، یا مثلا براى نماز ظهر و عصر یک وضو کفایت مى کند؟
ج : براى نماز ظهر و عصر یک وضو کفایت مى کند.

س: بدن برخى از بیماران بسترى در بیمارستان به واسطه خون گیرى و مانند آن نجس است، و بعضى نیز داراى لباس نجس مى باشند. در صورتى که امکان غسل و دسترسى به لباس پاک نباشد، براى اداى نماز چگونه باید عمل کنند؟

ج : باهمان حال نماز مى خوانند، و اگر غسل بر آنها واجب شده باشد، تیمّم مى کنند.

س: آیا با خون هموروئید (بواسیر) داخلى یا خارجى، مى توان نماز خواند؟
ج : در صورتى که زخمها در خارج بوده باشد، نماز خواندن مانعى ندارد و ملحق به قروح و جروح است; ولى اگر زخم، داخل باشد و خون بیرون آید، نماز خواندن با آن اشکال دارد; مگر در مواردى که عسر و حرج داشته باشد.

س: بیمارى که ایستاده نماز مى گذارد، بناگاه احساس سرگیجه و عجز مى کند. آیا مى تواند بقیّه نماز را به حالت نشسته یا خوابیده بخواند؟

ج : مانعى ندارد; ولى اگر تا آخر وقت قدرت پیدا کند، احتیاط اعاده است.

س: آیا فردی که بدلیل معلولیت نمازهای خودرا نشسته می خواند، می تواند نماز قضای فرد میت را نیز بخواند؟

ج : اشکال ندارد.

س: هر گاه در حال نماز دهان نمازگزار بیمار خون بیاید نمازش چه حکمى دارد؟

ج : اگر خون در دهان بوده باشد موجب بطلان نماز نیست. ولى اگر به ظاهر لب به مقدار درهم (یک بند انگشت) یا بیشتر رسیده باشد باید نماز را رها کند و دهان را آب بکشد و سپس آن را اعاده نماید. و اگر کمتر از درهم باشد و با آب دهان آمیخته شود و خارج گردد آن هم براى نماز اشکال دارد.

س: بیمارى که بنا بر عللى نمى تواند پس از ادرار محل را با آب بشوید، اگر با پارچه اى خود را تمیز کند مى تواند نماز را بخواند؟

ج : در فرض مسأله که ضرورت است اشکالى ندارد.

س: نجس بودن صندلى چرخدار یا عصاى بیماران، براى نماز چه حکمى دارد؟

ج : اشکالى ندارد.

س: بیمارانى که بدن و لباس آنها نجس است و قادر بر جلوگیرى از سرایت نجاست به جایى که مى نشینندنیستند،آیا مى توانند جهت اقامه نماز جماعت یا فراگیرى احکام یا شرکت در سایر مراسم دینى در مساجد حاضر شوند؟

ج : در صورتى که فرش یا زیراندازى زیرپایشان بیندازند که مسجد را نجس نکنند مانعى ندارد.

س: بیمارانى که از پاى مصنوعى استفاده مى کنند و بدین وسیله نماز را ایستاده مى خوانند، گاه به علّت خستگى پا و یا احتمال زخم شدن آن، پاى مصنوعى را در آورده، نشسته نماز مى خوانند. لطفاً بفرمایید:
الف) آیا بر این افراد واجب است همواره به کمک پاى مصنوعى نماز را ایستاده بخوانند؟
ب)اگرایستادن لازم بوده،تکلیف نمازهایى که در حال نشسته خوانده چیست؟

ج : الف) اگر عسر و حرج نداشته باشد ایستاده نماز بخوانند، ولو با تکیه بر عصا و مانند آن باشد. و اگر موجب عسر و حرج و ناراحتى است نشسته نماز بخوانند.
ب) چنانچه جاهل قاصر بوده نمازهاى او صحیح است.

س: بیمارى که ایستاده نماز مى گذارد، بناگاه احساس سرگیجه و عجز مى کند، آیا مى تواند بقیه نماز را به حالت نشسته یا خوابیده بخواند؟

ج : مانعى ندارد، ولى اگر تا آخر وقت قدرت پیدا کند احتیاط اعاده است.

س: تکلیف بیمارى که نمى تواند به مقدار رکوع در حالت رکوع باقى بماند، (یعنى تنها قسمتى از ذکر را مى تواند در حالت رکوع بگوید) چیست؟

ج : همان مقدار که مى تواند بگوید مثلا یک سبحان الله

.........