امام پاسخی دادند که خجل شدم

در نوفل لوشاتو روزى بعد از نماز مغرب و عشا از امام پرسیدم در این انقلاب بر اثر

کشتار فراوان و اعتصابات زیاد و درگیرهاى عظیم و خونین، اگر مردم خسته شدند و به

نهضت ادامه ندادند شما آن روز چه خواهید کرد؟

امام در جواب پاسخى گفتند که من از طرح آن سؤال شرمنده و خجل شدم. امام در

کمال آرامش و سکون فرمودند: «مسأله اى نیست، مردم شش ماه استراحت مى‏ کنند و

دوباره به پا مى‏ خیزند». 

آداب نماز امام

من شاهد بودم که حضرت امام (قدس‏سره) نماز را با تأنّی و کوتاه

می‏خواندند و مقید بودند که حتماً نماز را اوّل وقت بخوانند و بسیار

ناراحت می‏شدند از تأخیر نماز در اول وقت. قنوت را سبک می‏گرفتند و

زیاد اهل تعقیبات نبودند. نافله مغرب را حتماً می‏خواندند و نماز شبشان

حتی در مواقع بحرانی ترک نمی‏شد و زیارت شعبانیه را می‏خواندند. اهل

ذکر و ورد و تسبیح و عصا نبودند. 

در تنگ غروب ماه رمضان یک جزو قرآن می‏خواندند. 

در حرم حین‏الورود، درِ حرم حضرت معصومه و ضریح مبارک را

می‏بوسیدند و مختصر سلامی می‏دادند و برمی‏گشتند. بعضاً سر قبر مرحوم

حائری و خوانساری و صدر فاتحه می‏خواندند. عصر چهارشنبه که درس

آخر هفته بود، به حرم مشرف می‏شدند و بعد از خروج از حرم طلاب را

نهی می‏کردند که پشت سر ایشان راه بیفتند.

نماز جماعت امام در نجف

یک روز در نجف، امام برای برگزاری نماز جماعت خواستند وارد اتاق بیرونی

بشوند. کفش کن اتاق از کفشهای مردمی که برای شرکت در نماز جماعت گرد آمده

بودند انباشته شده بود، به طوری که جای پا گذاشتن نبود. ما و دیگر روحانیون و

بسیاری از فضلا بدون توجه پا روی کفشهای مردم می‏‏‏‏گذاشتیم و رد می‏‏‏‏شدیم و چاره‏ای

هم نبود. اما وقتی امام به کفش‏کن رسیدند و آن وضع را دیدند توقف کردند و از

پا گذاشتن روی کفش مردم خودداری ورزیدند و دستور دادند کفشها را از سر راه جمع

کنند و راه را باز نمایند. تازه خیلی از ما متوجه شدیم که پا گذاشتن روی کفش مردم

تصرف در مال غیر است و بدون رضایت صاحب آن، این کار خیالی از اشکال

نیست. 

 

نماز شب امام در بیمارستان

دکتر ایرج فاضل

در ایامی که امام در بیمارستان تحت معالجه و عمل جراحی بودند لوله تنفسی در

تراشه ایشان بود. وقتی این لوله در مجرای تنفسی قرار می‏گیرد شخص نمی‏تواند

صحبت بکند. اما امام با وجودی که لوله به تراشه ایشان وصل بود نماز ظهر و عصر آن

روز را به همان وضع ادا نمودند و حتی نماز شب خود را نیز ترک نکردند. 

 

مردم رسیدگی کنند : امام تنها در پاریس : مسولین یادبگیرند

 امروز دیگر گفتم ترکوندم از بس خاطره عالی از امام گداشتم ولی خیر خاطره الکی فیده نداره یه چیری می زارم مسولین یادبگیرن مردم رسیدگی کنند 

حجت الاسلام والمسلمین محتشمی‏ پور:

حقیقت این است که خانمها در این انقلاب سهمشان از شما زیادتر است

امام فقط یک شب در مدرسه رفاه خوابیدند؛ و بعد به مدرسه علوی رفتند. از روز اول دیدارهای مردمی امام شروع شد. صبحها تا نماز ظهر ملاقات با آقایان بود و بعداظهر ها بعد از نماز و نهار حضرت امام یک استراحت مختصری می کردند و از ساعت سه به بعد خانمها برای دیدار امام می آمدند. برخی خانمها که جوان بودند در دیدار با امام در مدرسه علوی در شور و عشقی که به امام داشتند، بی هوش می شدند. یادم هست که شهید محلاتی آمد خدمت حضرت امام و عرض کرد: که این خانمها اکثرا جوان هستند و از شدت علاقه و ازدحام جمعیت بیهوش می شوند و حرام است که این خانمهای جوان به دیدار شما بیایند! امام خنده ملیحی کرد و فرمود: ایراد شما مردها این است که فکر می کنید که شما شاه را از تختش پایین کشیدید؛ اما حقیقت این است که خانمها در این انقلاب سهمشان از شما زیادتر است. لذا اجازه ندادند که دیدار خانمها قطع شود.

برداشت هایی از سیره امام خمینی

آیت‏‏ الله مسعودی خمینی:

مکرر می‏‏ شد که صبح تا ظهر خدمت امام در اتاق می ‏‏نشستیم و امام تا سر ظهرمطالعه می ‏‏کردند و یک کلمه حرف نمی ‏زدند مگر اینکه از ایشان سؤالی می‏‏ شد که بهاندازه سؤال جواب می‏‏ دادند و جز اذان ظهر هیچ چیز مانع مطالعه ایشان نمی‏ شد. الله ‏اکبر اذان که شنیده می‏‏ شد امام قلم را زمین می‏‏ گذاشتند و آماده نماز می‏‏ شدند.